Role of Peer interaction in student cognitive development

Abstract

The paper considers basic ideas of Piaget and Vigotsky about the role of peer interaction in student cognitive development. Although both authors attribute great importance to the role played by the social world in cognitive development, they differ in their approaches to some particular issues of this relationship. Studies on peer cooperation, placed in the context of theoretical views, showed that interaction with a more competent peer may have positive effects on the development of less competent children. A key concept of Piaget's theory of the relationship between cooperation and cognitive development is ' cognitive conflict'. Piaget asserted that peer social interaction, leading to the occurrence of diverse approaches to some problem, is a very efficient means of improving cognitive development. He gave prominence to cooperation as an ideal form of social interaction, which improves the development. Vigotsky suggested the concept of a 'zone of subsequent development' for understanding the social-interaction nature of child development, when children carry out tasks beyond their individual abilities with assistance of a more competent person, an adult or a peer. According to Vigotsky, the context in which interaction takes place is of crucial importance, particularly the context in which learning at school takes place. The idea of cooperation is present in both theories, therefore, researches had special implications for teaching methods that would be the most efficient for children development.

U radu se diskutuje o ulozi i značaju vršnjačke interakcije za kognitivni razvoj učenika. Razmatraju se osnovne ideje kognitivno-razvojnog pristupa odnosno teorijska gledišta Pijažea i Vigotskog. Oba autora smatrala su daje neophodno ispitati socijalnu sredinu u kojoj se razvoj odvija, da bi se mogli odrediti priroda i put tog razvoja. Mada obojica pridaju veliki značaj ulozi koju socijalni svet igra u kognitivnom razvoju, oni se razlikuju u nekim od posebnih pitanja ovog odnosa. Brojna istraživanja o saradnji među vršnjacima, postavljena u okvir ova dva teorijska gledišta, dala su afirmativan odgovor na pitanje: da li interakcija sa kompetentnijim vršnjakom može imati pozitivne efekte na razvoj manje sposobne dece. Ključni koncept Pijažeove teorije o odnosu između saradnje i kognitivnog razvoja jeste 'kognitivni konflikt'. Istraživanja zasnovana na ovom modelu pokazala su daje socijalna interakcija vršnjaka, koja dovodi do pojave različitih gledišta o nekom problemu, veoma efikasno sredstvo unapređivanja kognitivnog razvoja. U skladu s tim, Pijaže je naglašavao značaj kooperacije kao idealnog oblika socijalne interakcije koja unapređuje razvoj. Koncept koji je Vigotski predložio za razumevanje socijalno-interakcijske prirode dečjeg razvoja jeste 'zona narednog razvoja', u kojoj deca izvršavaju zadatke izvan granica njihovih individualnih sposobnosti, uz pomoć kompetentnije osobe (odraslog ili vršnjaka). Za Vigotskog, kontekst u kome se interakcija dešava od krucijalnog je značaja, posebno kontekst u kome se odvija školsko učenje. Ideja o kooperaciji pojavljuje se u obe teorije, usled čega su i istraživanja zasnovana na ovim teorijskim postavkama imala posebne implikacije u oblasti nastavnih metoda. U tom smislu, u radu se razmatraju prednosti metoda kooperatavnog učenja.