On written expression of primary school pupils

Abstract

Normative rules of standard Serbian language are acquired during primary and secondary education through curriculum demands of Serbian language instruction, which takes place in three fields: grammar, orthography and culture of expression. Topic of interest in this paper is the quality of written expression of 6th and 7th grade pupils, in the context of all three fields specified to be mastered by the curriculum of Serbian language. Research comprised 148 primary school pupils from Belgrade. Linguistic analysis of spontaneously created written text was performed, in the conditions where it was not explicitly demanded form the pupil to write correctly. The results indicate that the majority of pupils make spelling and grammatical errors, meeting the condition for the basic level of mastering the knowledge in Serbian language according to the standards specified for the end of compulsory education. In addition to this, a considerable majority of pupils has a satisfactory level of culture of written expression. Pupils more often make spelling than grammatical errors. Seventh grade pupils are better than sixth grade pupils with respect to adhering to grammar rules and according to culture of written expression, while the mark in Serbian language and general school achievement of pupils correlate only with the degree of adhering to the orthographic rules. It was concluded that not only individual programs of support for pupils who make more errors are necessary, but also launching national projects for the development of linguistic competence of the young in Serbia.

Normativna pravila standardnog srpskog jezika stiču se tokom osnovno- školskog i srednjoškolskog obrazovanja kroz programske zahteve nastave srpskog jezika, koja se odvija na tri područja: gramatika, pravopis i kultura izražavanja. Predmet interesovanja u ovom radu je kvalitet pismenog izražavanja učenika VI i VII razreda, u kontekstu sva tri područja čije je ovladavanje predviđeno nastavnim planom i programom iz srpskog jezika. Istraživanjem je obuhvaćeno 148 učenika osnovne škole iz Beograda. Izvršena je jezička analiza spontano nastalog pisanog teksta, u uslovima gde nije eksplicitno traženo da učenik piše pravilno. Rezultati ukazuju da većina učenika pravi pravopisne i gramatičke greške, zadovoljavajući uslov za osnovni nivo ovladanosti znanjem iz srpskog jezika prema standardima predviđenim za kraj obaveznog obrazovanja. Takođe, značajna većina učenika ima zadovoljavajući nivo kulture pismenog izražavanja. Učenici češće prave pravopisne nego gramatičke greške. Učenici sedmog razreda su bolji od učenika šestog razreda u pogledu pridržavanja gramatičkih pravila i prema kulturi pismenog izražavanja, dok ocena iz srpskog jezika i opšti uspeh učenika koreliraju jedino sa stepenom pridržavanja pravopisnih pravila. Zaključeno je da su potrebni ne samo individualni programi podrške za učenike koji više greše, već i pokretanje nacionalnih projekata za razvoj jezičke kompetencije mladih u Srbiji.