Recognising and understanding attention deficit and hyperactivity of children in the primary school

Abstract

Specific developmental impairment, which, according to many authors, has been growing recently, is hyper-kinaesthetic impairment with attention deficit. Students with this developmental impairment show low attention, hyper activity, impulsive behaviour, and consequently functional impairments in family function and school functioning (difficulties in learning), in relation with peers and teachers. Although students with ADHD express a great number of different problems, nature of their problems is recognised only with starting schooling. Results of research point at the fact that impairments from the ADHD spectre of developmental impairment of students highly correlate with bad achievement at school, unsocial behaviour and inability to be fit into society. Although ADHD is long-term, chronicle state, if it is not recognised and treated in a proper way, this impairment can be present not only during school years, but also in adulthood. In scientific and reference books, there are many issues, which are actual, referring to therapy and approach to work with these children. A very important issue for these children is on-time recognising and understanding nature of their impairment by teachers/parents and in this way conditions for offering adequate help are created and for prevention of appearance of negative consequences. In this paper, we are going to give short theoretical review of this developmental impairment, we shall state some causes and point at the difficulties which are the basis of this impairment, with the aim of better understanding and on-time recognising. Early recognising, diagnosing and adequate treatment and therapy offer more possibilities for a child to be treated or to lessen symptoms connected to this impairment.

Specifični razvojni poremećaj koji je po mišljenju brojnih autora poslednjih godina u porastu jeste hiperkinetski poremećaj sa poremećajem pažnje. Učenici sa ovim razvojnim poremećajem ispoljavaju slabost pažnje, hiperaktivnost, impulsivno ponašanje, kao i posledično funkcionalna oštećenja u porodičnom funkcionisanju i funkcionisanju u školi (teškoće učenja), u odnosima s vršnjacima i učiteljima/nastavnicima. Iako učenici sa ADHD-om ispoljavaju veliki broj različitih problema još u najranijem detinjstvu, priroda njihovih problema prepozna se tek sa polaskom u školu. Nalazi mnogih istraživanja ukazuju na to da smetnje iz spektra ADHD razvojnog poremećaja kod učenika visoko koreliraju sa neuspehom u školi, sa neprilagođenim ponašanjem i neuklapanjem u društvo. S obzirom na to da je ADHD dugoročno, hronično stanje, ukoliko se ne prepozna i ne tretira na odgovarajući način, poremećaj može da bude prisutan ne samo tokom školskih godina nego i u odraslom životnom dobu. U naučnoj i stručnoj literaturi aktuelna su i otvorena brojna pitanja koja se odnose na terapiju i pristup u radu sa ovom decom. Veoma značajno pitanje za ovu decu jeste blagovremeno prepoznavanje i razumevanje prirode njihovih smetnji od strane učitelja/nastavnika, čime se stvaraju uslovi za pružanje adekvatne pomoći i za prevenciju nastajanja sekundarnih posledica. U radu ćemo dati kratki teorijski prikaz ove razvojne smetnje, navesti uzročnike i ukazati na teškoće koje se nalaze u osnovi ovog poremećaja, s ciljem boljeg razumevanja i blagovremenog prepoznavanja. Ra-no prepoznavanje, dijagnostikovanje i adekvatan tretman i terapija pružaju veće mogućnosti da se dete izleči ili da se smanje simptomi vezani za ovaj poremećaj. . PR Projekat Ministarstva nauke Republike Srbije, br. 179034: Od podsticanja inicijative, saradnje, stvaralaštva u obrazovanju do novih uloga i identiteta u društvu i br. 47008: Unapređivanje kvaliteta i dostupnosti obrazovanja u procesima modernizacije Srbije .